Anneke Ansems spreekt veel talen, vooral die van onze klanten
Niet heel veel mensen kunnen zeggen dat ze vijftig jaar geleden al veel contact met klanten hadden. Onze collega Anneke Ansems wél. Als tiener pakte ze de telefoon op als klanten van het bedrijf van haar vader belden. Ruim een halve eeuw later doet ze dat nog steeds, al is haar takenpakket wel wat uitgebreid.
Natuurlijk staan vooral Helmonders bekend om hun voorbeeldige arbeidsethos, maar Anneke (1961) kan er ook wat van. De geboren en getogen Veldhovense wist al op jonge leeftijd van aanpakken. “Mijn vader had vroeger een champignonkwekerij aan huis. In de jaren zeventig stopte hij daarmee, en begon hij een groentegroothandel. Hij leverde aan Chinese en Italiaanse restaurants en bezorgde zelf.”
Sjouwen met groenten
De kleine Anneke stapte graag bij haar vader in. “Samen reden we dan naar restaurants, bijvoorbeeld in Amsterdam en Den Haag. Ik vond dat prachtig. Hij liet mij ook wel een beetje sjouwen. Liep ik daar via een smal, krakend trappetje naar de keuken van een Chinees restaurant, met een grote kist vol witte kool in mijn armen. Die Chinezen wisten niet wat ze zagen en vonden het mooi. Mijn moeder was iets minder enthousiast toen ik haar daarover vertelde.”
Annekes carrière stond niet in het teken van sjouwen met groenten. Andere talenten bleken namelijk nóg beter ontwikkeld te zijn. “Op school ontdekten ze blijkbaar ergens een talenknobbel bij me. Engels, Frans, Duits, later nog Spaans… En ik vond het altijd leuk om met klanten om te gaan. Dat heb ik denk ik wel overgehouden van ons familiebedrijf, waar ik bellende klanten weleens te woord stond. Die vaardigheden komen op een klantenservice goed van pas. Ik begon bij een Amerikaanse boilerfabrikant met een vestiging in Veldhoven. Dat beviel hartstikke goed.”
Aangenomen, ondanks een beetje gestotter
We maken een sprongetje naar 2017, anders wordt het wel een heel lang verhaal. Na een tijdelijke klus was Anneke op zoek naar een nieuwe uitdaging. Uiteindelijk kwam ze via een uitzendbureau bij Spirotech terecht, hoewel er in Veldhoven ook wel maakbedrijven zijn. “Ik kende Spirotech helemaal niet. Maar het gesprek voelde meteen heel vertrouwd. Het ging om een functie op de klantenservice. Goede beheersing van het Duits was belangrijk en een deel van het sollicitatiegesprek was dan ook in die taal. Ik merkte toen dat mijn Duits best wel roestig was geworden en ik stotterde nogal. Toch maakte ik blijkbaar een goede indruk en ik was aangenomen.”
Haar takenpakket is door de jaren heen wel wat geëvolueerd. Ze staat niet alleen klanten meer te woord, maar treedt ook troubleshootend op wanneer een collega het even niet meer weet. “Met de order- en klachtenverwerking houd ik me niet meer bezig. Wat ik wél doe, is onder meer zorgen dat afspraken met klanten goed in ons systeem worden verwerkt. Verder ben ik key-user van het softwaresysteem dat we binnen Spirotech gebruiken. Collega’s die een foutmelding krijgen, bellen mij vaak. ‘Ik krijg een grote rode balk in mijn scherm, wat is er aan de hand?’, vragen ze dan. Vaak kan ik het wel oplossen, al dan niet na een hulplijntje met IT.”
Roestvrij Duits
Anneke rekent eigenhandig af met het vooroordeel dat zestigplussers niet digitaal vaardig zijn. “Ik heb de opkomst van de pc, eind jaren tachtig heel bewust meegemaakt. Toen de kinderen naar school gingen en ik weer ging werken, heb ik veel met computers gewerkt. En ik heb er altijd interesse in gehad.” Haar liefde voor systemen én talen komen op haar werk mooi samen.
“We gaan ons nieuwe systeem met een klein groepje collega’s binnenkort uitrollen bij ons dochterbedrijf EDER in Oostenrijk.” Niet alle Oostenrijkers spreken goed Engels, dus iemand die goed Duits beheerst én met de software uit de voeten kan is dus meer dan welkom. Want Annekes Duits is intussen weer even roestvrij als een verwarmingssysteem dat is voorzien van Spirotech-componenten. Dus wie weet zit er binnenkort wel een werkreisje naar Oostenrijk in het vat.
Keezen
De Veldhovense voelt zich helemaal thuis in Helmond. “Spirotech is heel gemoedelijk. Je merkt gewoon dat het een familiebedrijf is. Op het werk is de sfeer goed, maar ook daarbuiten doen we zo nu en dan leuke dingen. Zoals een avondje naar Inspiration Point, feestjes, etentjes en een barbecue in de zomer. Ook doe ik mee aan spelletjesavonden met een groepje collega’s en oud-collega’s. Eens in de zoveel tijd spelen we bij iemand thuis bordspellen, waaronder vaak een potje Keezen; een combinatie van pesten en mens-erger-je-niet. Dat zegt wel iets over de connectie.”
Joie de vivre
De positieve Anneke ergert zich ook niet en vermaakt zich opperbest op haar werk. Ook buiten haar werk, trouwens. “Mijn man is gepensioneerd en we gaan er in het voor- en najaar zo nu en dan lekker tussenuit met onze nieuwe caravan. Frankrijk, Spanje en Oostenrijk zijn landen die we graag bezoeken.” Het vloeiend bestellen van respectievelijk een stokbroodje, glaasje sangria of Apfelstrudel zal voor Anneke, met haar Ivo Niehe-achtige talenkennis, geen probleem zijn. Maar ook in eigen land geniet de bon vivante volop van het goede leven. “Ik hou van lekker eten en drinken en bezoek graag restaurants.” Alleen doet ze dat nu niet meer met kisten witte kool in haar handen.
